تاریخ انتشار: 1397 شهریور

---

متن قانون ساماندهي و حمايت از مشاغل خانگی

اگر دوست دارید بیشتر درباره مفاد قانون حمایت مشاغل خانگی بدانید، یا اگر قصد دارید برای خود و اطرافیانتان ایجاد شغل خانگی کنید، بهتراست در ابتدای راه با قوانین کامل ساماندهی و حمایت از این مشاغل آشنا شوید.

رئیس جمهور وقت، در تاریخ 22 اردیبهشت ماه 1389، متن قانون ساماندهی و حمایت از مشاغل را پس از بررسی های اولیه توسط متخصصین و تایید نهایی در شورای نگهبان برای اجرا به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ابلاغ کرد.

متن کامل قانون ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی به شرح زیر است :

ماده 1: دولت موظف است به استناد اصول بیست و هشتم (28) و چهل و سوم (43) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با توجه به سند چشم انداز بیست ساله، مشاغل خانگی را مطابق  این قانون ساماندهی و حمایت نماید به نحوی که زمینه ایجاد اشتغال برای این گونه متقاضیان فراهم گردد .

ماده 2: منظور از مشاغل یا کسب و کار خانگی، آن دسته از فعالیت هایی است که با تصویب ستاد موضوع ماده (3)، توسط عضو یا اعضاء خانواده در فضای مسکونی در قالب یک طرح کسب و کار بدون مزاحمت و ایجاد اخلال در آرامش واحدهای مسکونی همجوار شکل می گیرد و منجر به تولید خدمت و یا کالای قابل عرضه به بازار خارج از محیط مسکونی می گردد .

شاغلین کسب و کار مذکور برای کسب منافع به صورت های ذیل فعالیت می نمایند :

1. انجام فعالیت به صورت کارمزدی برای کارفرمای خارج از محیط مسکونی .
2. انجام فعالیت مستقل اعم از تامین مواد اولیه تا عرضه محصول به خارج از محیط مسکونی.
3. انجام فعالیت به صورت تعاونی، اتحادیه و یا مشارکت با بنگاه های بالا دستی تامین کننده مواد اولیه و عرضه محصول آنان در بازار، ترجیحا به صورت کسب و کار خوشه ای .

 

 ماده 3: به منظور حمایت و گسترش مشاغل خانگی، ستاد ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی که از این پس (ستاد) نامیده می شود با ترکیب زیر تشکیل می شود :

1. وزیر کار و امور اجتماعی به عنوان رئیس .
2. وزیر صنایع و معادن یا نماینده تام الاختیار وی .
3. وزیر جهاد کشاورزی یا نماینده تام الاختیار وی .
4. وزیر بازرگانی یا نماینده تام الاختیار وی.
5.  وزیر ار تباطات و فناوری اطلاعات یا نماینده تام الاختیار وی.
6.  وزیر رفاه و تامین اجتماعی یا نماینده تام الاختیار وی .
7. وزیر تعاون یا نماینده تام الاختیار وی .
8. وزیر امور اقتصادی و دارایی یا نماینده تام الاختیار وی .
9. وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی یا نماینده تام الاختیار وی .
10. رئیس کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران یا نماینده تام الاختیار وی .
11. فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران یا یکی از معاونان وی .
12. رئیس شورای عالی استانها یا نماینده شورای مذکور .
13. سرپرست کمیته امداد امام خمینی (ره).
14.  رئیس سازمان بهزیستی کشور .
15. رئیس سازمان تامین اجتماعی .
16. دو نفر از نمایندگان عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی به عنوان ناظر .
17. رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران.
18. رئیس اتاق تعاون .
19. رئیس شورای مجامع صنفی کشور .
20. مدیر عامل صندوق مهر امام رضا (ع).

تبصره 1- مصوبه ستاد با تایید اکثریت وزراء عضو، توسط وزیر کار و امور اجتماعی ابلاغ می گردد .

تبصره 2- کارگروه اشتغال و سرمایه گذاری، با عضویت نمایندگان دستگاه های استانی مزبور که در هر استان به ریاست استاندار تشکیل می گردد، موظف به اجراء مصوبات ستاد و نظارت بر حسن اجراء این قانون در سطح استان می باشد .

ماده 4: وظایف و اختیارات ستاد :

1. تعیین سیاست های اجرائی مشاغل خانگی .
2. تعیین راهکارهای پیوند کسب و کار خانگی با بازار سرمایه بیرونی اعم از داخلی و بین المللی.
3. ایجاد هماهنگی در دستورالعمل های حمایتی و نظارتی دستگاه های اجرائی ذیربط در مورد مشاغل و کسب و کار خانگی.
4. ارزیابی مستمر نقش اجتماعی و اقتصادی مشاغل خانگی در توسعه ملی.
5. بررسی راهکارهای حمایتی مالی و تسهیلاتی از مشاغل خانگی.
6. بررسی پیشنهادهای دستگاه های اجرائی و کارگروه های استانی جهت اتخاذ تصمیمات مقتضی .
7. ارزیابی عملکرد دستگاه های ذی ربط در اجراء مصوبات قانونی و مقررات حمایتی از مشاغل کسب و کار خانگی .
8. تهیه دستورالعمل صدور مجوز مشاغل خانگی .

تبصره– مصوبات ستاد در محدوده اختیارات مذکور برای کلیه دستگاه های اجرائی لازم الاجراء می باشد .

ماده  5: وزارت کار و امور اجتماعی موظف است ساز وکار مناسب را برای ایجاد ساختار دبیرخانه دائمی ستاد با امکانات موجود و تعیین کارشناسان ذیربط از بین کارشناسان خود در واحدهای تابعه با هماهنگی معاونت تو سعه مدیریت و سرمایه انسانی ریاست جمهوری فراهم نماید .

تبصره – کلیه دستگاه های اجرائی ذیربط نیز موظف به تعیین واحدهای اداری مشخص در صف و ستاد برای رسیدگی به امور صاحبان کسب و کار و مشاغل خانگی در چهار چوب پست های مصوب از بین کارشناسان موجود خود با هماهنگی معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی ریاست جمهوری می باشند .

ماده 6: کلیه دستگاه های عضو ستاد موظفند راهکارهای حمایتی، نظارتی و تسهیل کننده ایجاد و توسعه مشاغل خانگی مجاز را در قالب دستورالعمل، حداکثر ظرف سه ماه از تاریخ تصویب این قانون تدوین و جهت تصویب به ستاد ارائه نمایند .

ماده 7: صدور مجوز مشاغل کسب و کارهای خانگی در چهارچوب ضوابط ابلاغی ستاد توسط وزارت کار و امور اجتماعی یا واحدهای تابعه صورت می پذیرد و صاحبان مشاغل مزبور از مزایای ذیل برخوردار می شوند .

1. استفاده از بازار محلی شهرداری جهت عرضه محصولات خانگی .
2. عضویت در شرکت سهامی عام خوشه ای تخصصی کسب و کار خانگی .
3. معافیت از عوارض اداری و تجاری تعیینی و مصوب شوراهای اسلامی شهرها و روستاها .
4. عدم نیاز به تغییر کاربری مسکونی.
5. دولت می تواند بنا به پیشنهاد ستاد نسبت به تعیین ضوابط حمایتی در زمینه های مالیات، تامین وام قرض الحسنه اشتغال، حق بیمه خویش فرما، تعرفه مصرف آب، برق و سوخت مصرفی، ظرف سه ماه از تصویب این قانون، اقدام و اعتبار مورد نیاز را در بودجه سنواتی محاسبه و لحاظ نماید .
6. استفاده از تسهیلات بانکی به ویژه قرض الحسنه بانک ها و صندوق مهر امام رضا (ع).

تبصره – بانک مرکزی موظف است با هماهنگی وزارت کار و امور اجتماعی، نحوه توزیع منابع قرض الحسنه برای مشاغل و کسب و کار خانگی را با توجه به اولویت و اهمیت انواع مشاغل خانگی و سهم هر استان تعیین و در ابتدای هر سال به بانک ها و موسسات اعتباری ابلاغ نماید .

ماده 8: وزارت کار و امور اجتماعی موظف است ضمن شناسایی مشاغل و کسب و کار خانگی با کمک دستگاه های ذیربط، فهرست مشاغل مجاز خانگی را همه سال به تصویب ستاد برساند .

ماده 9: صاحبان امتیاز مشاغل کسب وکار خانگی موظف به رعایت ضوابط و دستورالعمل های موضوع مبحث دوم فصل چهارم قانون کار می باشند. مالکان، صاحبان کسب و گار خانگی و کارفرمایان موظف به بازرسان موضوع قانون کار خواهند بود .

تبصره – صاحب مجوز به منزله کارفرما تلقی می گردد و کارگاه های خانوادگی مذکور در ماده (188) قانون، مشمول بحث دوم فصل چهارم قانون کار می شوند .

ماده 10: وزارت کار و امور اجتماعی موظف است با هماهنگی سایر دستگاه های مسوول، آموزش های مهارتی و فنی مورد نیاز کسب و کارخانگی را به تناسب بازار کار، معین و به تصویب ستاد برساند .

ماده 11: کلیه شهرداری ها موظفند به تناسب تعداد و تنوع کسب و کار خانگی، مکان های مناسبی را (بازار محلی موقت) برای عرضه محصولات صاحبان مشاغل مذکور، به صورت دوره ای در روزهای مشخص هفته، تامین نمایند .

ماده 12: سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران موظف است در جهت توسعه فرهنگ مشاغل خانگی و انسجام بخشی به مشاغل مذکور با امکانات موجود، با مشارکت وزارت کار و امور اجتماعی به صورت مستمر در ساعات معین به تولید برنامه های آموزشی و ترویجی اقدام نماید .

قانون فوق مشمتل بر دوازده ماده و شش تبصره در جلسه علنی روز چهارشنبه مو رخ بیست و دوم اردیبهشت ماه یکهزار و و سیصد و هشتاد و نه به تایید شورای نگهبان رسید .

 

منبع: سایت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به نشانی www.mcls.gov.ir