تاریخ انتشار: 1397 اسفند
فروغ فرخزاد شاعری جاودانه
هشت دی ماه 1313، فروغ فرخزاد در محله امیریه تهران به دنیا آمد. فروغ چهارمین فرزند توران وزیری تبار و سرهنگ محمد فرخزاد بود. فروغ در حوالی 16 سالگی در پی یک عشق پر از نامه نگاری با پرویز شاپور نویسنده ایرانی ازدواج کرد. نامه هایی که بعدها به چاپ رسید و در آن ها سه بخش از زندگی فروغ فرخزاد را می توان درک کرد: قبل از ازدواج، هنگام زندگی مشترک و بعد از جدایی. فروغ اولین شعر خودش را دوازد سال قبل از مرگ و در مجله «روشنفکر» منتشر کرد. بروز یک استعداد ویژه شعری و زن بودن این شاعر تازه در آن زمان با استقبال مخاطبان زیادی رو به رو شد و چیزی نگذشت که او به اوج شهرت رسید.
پس از جدایی فروغ و پرویز، او به قول خودش برای گریز از هیاهوی روزمرگیبه ایتالیا رفت. در این سفرهرچند زندگی برای فروغ به سختی می گذشت، اما تماشای تأتر، اپرا و موزه زندگی هنری اش را پر بارتر می کرد. در این مدت فروغ موفق شد به زیان های ایتالیایی، فرانسه و آلمانی هم مسلط شود و همه این عوامل برای تغییر فکر و نگرش او در زندگی موثر بود. دوستی و همکاری با ابراهیم گلستان هم او را با دنیای سینما آشنا کرد. گلستان نویسنده و فیلمساز سرشناس ایرانی بود که مسیر زندگی فروغ را تغییر داد. فروغ در ۱۳۴۱ با ساخت فیلم «خانه سیاه است» توجه همگان را به آسایشگاه جذامیان تبریز معطوف کرد و سال بعد برای همین فیلم برنده جایزه جشنواره اوبرهاوزن شد. همان سال مجموعه اشعار «تولدی دیگر» هم با تیراژ سه هزار نسخه توسط انتشارات مروارید از فروغ منتشر شد.
این موفقیت های پیاپی سبب شد فروغ در دومین جشنواره سینمای مولف پزارو شرکت کند و از سوی تهیه کنندگان سوئدی پیشنهاد ساخت چند فیلم هم دریافت کند. ناشران اروپایی مشتاق نشر آثار او بودند. او به سرعت شاعری جهانی شده بود که از مرز زبان مادری خودش هم گذشته بود. شاید به همین خاطر هم هست که حالا پس از این همه سال مجموعه تولدی دیگر در تاریخ شعر معاصر ایران ویژه و تکرار ناشدنی است. او درباره این کتاب می گوید: «من همیشه به آخرین شعرم بیشتر از هر شعر دیگرم اعتقاد پیدا می‌کنم. دوره این اعتقاد هم خیلی کوتاه است، بعد زده می شوم و همه چیز به نظرم ساده لوحانه می آید. من از کتاب (تولدی دیگر) ماه ها است که جدا شده ام. با وجود این فکر می‌کنم از آخرین قسمت شعر (تولدی دیگر) می‌شود دوباره شروع کرد: من پری کوچک غمگینی را/ می شناسم که در اقیانوس مسکن دارد/ و دلش را در یک نی لبک چوبین/ می نوازد آرام، آرام/ پری کوچک غمگینی/ که شب از یک بوسه می میرد/ و سحرگاه از یک بوسه به دنیا خواهد آمد...»
در سال ۱۳۴۴ سازمان یونسکو به پاس شعر و هنر والای او یک فیلم نیم ساعته از زندگی فروغ فرخزاد تهیه کرد. همان سال «برناردو برتولوچی» کارگردان مطرح موج نوی ایتالیا نیز به تهران آمد و فیلم دیگری از زندگی فروغ ساخت. او بعد از ظهر دوشنبه ۲۴ بهمن ۱۳۴۵ هنگام رانندگی با خودروی جیپِ ابراهیم گلستان در جاده دروس - قلهک، برای جلوگیری از تصادف نکردن با اتومبیل مهدکودک، از راه منحرف شد و درگذشت. فروغ هنگام مرگ تنها 32 سال داشت. صادق چوبک، ابوالقاسم انجوی شیرازی، جلال آل‌احمد، مهدی اخوان ثالث، احمد شاملو، هوشنگ ابتهاج، سیاوش کسرایی، بهرام بیضایی، نجف دریابندری، احمدرضا احمدی و بسیاری دیگر از هنرمندان و نویسندگان در مراسم تدفین فروغ حضور داشتند.
آثار منتشر شده از فروغ به نقل از ویکی پدیای فارسی:
مجموعه شعر اسیر/ 1331
مجموعه شعر دیوار/ 1335
مجموعه شعر عصیان/ 1336
مجموعه شعر تولدی دیگر/1341
مجموعه شعر ایمان بیاوریم به آغاز فصل سر/ 1342