تاریخ انتشار: 1397 دی
با پاهای خشک چه کنیم؟!
یک روز صبح که از خواب بیدار می شوید و می خواهید برای بیرون رفتن از خانه آماده شوید، وقت پوشیدن جوراب ها خش خش عجیبی را میان پوست پا و جورابتان احساس می کنید. دستتان را کف پا می کشید و ماتتان می برد از این همه خشکی... سریع تر از همیشه یاد مهمانی آخر هفته می افتید که می خواستید کفش پشت باز بپوشید. کلافه می شوید و فکر می کنید: «حالا چی کار کنم؟!». با ما همراه شوید تا از این مشکل نجات پیدا کنید.
چرا پای من ترک می خورد؟!
راستش را بخواهید شایع ترین دلیل خشکی کف پا، راه رفتن همیشگی شما روی فرش، موکت و سطح های زبر است؛ آن هم بدون جوراب یا بدون دمپایی. این ترک ها در واقع پوست شکاف خورده سطح خارجی پوست (اپیدرم) را تحت تاثیر خودشان قرار می دهد و هرچه بیشتر به آنها بی اهمیت باشیم، بیشتر می شوند. گذشته از اینها پوسته پوسته شدن کف پای شما یا زِبر شدن آن یکی از نشانه های کم آب شدن بدن هم هست. یعنی شما باید در اولین فرصت ممکن الگوی نوشیدن آب روزانه خودتان را اصلاح کنید. روزی هشت لیوان آب بنوشید و این مقدار را با مایعات دیگری مثل چای یا قهوه پر نکنید. نوشیدن آب کافی آب بدن را تامین می کند و به دفع سموم هم کمک می کند. الکل، نوشیدنی های کافئین دار و نوشابه های گازدار را هم فراموش کنید.
این را بدانید که اگر اضافه وزن داشته باشید، بیشتر در معرض ترک پا هستید. چاقی و وزن بالا فشار بیشتری را روی پوست کف پا وارد می کند و همین مساله پاشنه پای شما را مستعد ترک های عمیق پوستی می کند. بعضی از مشاغل هم باعث می شوند که پوست پا مرتب در تماس با رطوبت یا خیسی و مواد شوینده باشد؛ مثلا اگر شما مربی شنا هستید و نیمی از روز را در استخر به سر می برید، احتمال بروز خشکی و ترک خوردگی پا برایتان زیاد است. اگزما هم یکی از مهم ترین دلایل خشکی پاست. اگر فکر می کنید خشکی پای شما علائم اگزما دارد با پزشک در این باره صحبت کنید. بیماری تیروئید، دیابت، کراتودرمی، پسوریازیس و عفونت های قارچی هم از دیگر دلایل خشک شدن کف پا هستند و اگر به آنها مبتلا هستید باید برای درمان از پزشک کمک بگیرید. زیاد استفاده کردن از کفش های پشت باز، زندگی در آب و هوای خشک، ایستادن طولانی مدت، بارداری و اضافه وزن، بهداشت ضعیف پا و کمبود مواد معدنی هم ممکن است کف پای شما را خشک و ترک دار کند.
با پاهای خشک و ترک خورده چه کنم؟!
همیشه و در همه فصول باید پاهایتان را مرطوب نگه دارید. یک کرم مرطوب کننده مخصوص پا برای خودتان تهیه کنید و روزی چند بار به کف پاهایتان بزنید. کرم های اسکراب مخصوص کف پا هم می تواند به شما کمک کند. بسیاری از اسکراب های کف پا را باید در حمام استفاده کنید. در این صورت پس از حمام هم به پاهایتان کرم مخصوص ترک پا بزنید. یادتان باشد که گرچه ممکن است این ترک ها در مدت زمان کوتاهی روی پای شما ایجاد شده باشند اما یک شبه از بین نمی رود و باید حوصله کنید. روغن های گیاهی در درمان ترک پا بسیار موثر هستند. روغن زیتون، نارگیل، بادام و کرچک را به نسبت مساوی با هم مخلوط کنید و به کف پاهایتان بمالید.
پدیکور، پدیکور و پدیکور! پدیکور کردن مرتب به شما کمک می کند سلول های مرده ای که روی سطح پای شما چسبیده اند از آن جدا شوند و پوست پا روز به روز احیا شود. اگر پوست پاهایتان خشک است حتما پدیکور را با پارافین تراپی همراه کنید. پدیکور و پارافین تراپی (حداقل ماهی یک بار) باعث می شود پای شما هم وضعیت بهتری پیدا کند و هم برای مدت طولانی تری مرطوب باقی بماند. اگر هم خشکی پای شما زیاد است یا ترک دارید، پدیکور، کف سابی و پارافین تراپی را دریابید. با کف سابی پوست های اضافه از پای شما جدا می شوند و با پارافین تراپی نرمی و لطافت به آنها بر می گردد. راستی تا یادم نرفته این را هم برایتان بگویم که یک باور غلط به شما می گوید کف سابی پا باعث می شود پاهایتان به مرور خشک شوند! این باور غلط را دور بریزید تا همیشه از لطافت پاهایتان لذت ببرید.
