تاریخ انتشار: 1397 مهر
کمپین خانمی کن! 1
زن چنان که لغت نامه ها آن را برای ما معنا کرده اند، نقیض مرد نیست. حتی به اندازه ای که متمدنان امروزی مدعی آن هستد، مکمل مرد هم نیست. زن قبل از هر چیز انسان است و در جامعه حضور دارد. این نگاه سنتی و دور از باور است که زن را متضاد مرد دانسته است.
آنچه از تاریخ و سرگذشت انسان برمی آید این است که حضور انسان در کره خاکی، با ورود یک زن و یک مرد کلید خورده است. گویی انحصاری بودن ماهیت این دو جنس از لحظه آغاز پیامی از سوی طبیعت بوده است. با این حال جوامع ابتدایی و بعدها باورهای سنتی آمیخته به فرهنگ آن قدر دست و پا گرفتند و در تن جوامع ریشه دواندند که تفاوت ها ظاهر شد. زن ها به خاطر جنس قابلیت هایشان رفته رفته در گوشه خانه ها رها شدند و مردان که در آن دنیای محصور با طبیعتِ خالص، قصد دفاع از خانواده را داشتند، بیرون از چهار دیواری ها فعالیت کردند و این آغاز ویرانی شأن موجودی بود به نام زن!
رفته رفته با پیشرفت های بیشتر و عبور از دنیای سنگ و کوهی، زندگی به شکلی شبیه تر به امروز ما درآمد. اما زنان که حالا می توانستند و می خواستند در عرصه های مختلف با استقلال فعالیت کنند، حقوق ابتدایی خود را از دست دادند. جهان بزرگ قابلیت های آنها به خانه ها و بچه ها محدود شد و دنیای مردانه بزرگ و بزرگ تر. قصد این نیست که دنیای مردان را سیاه یا خاکستری نشان بدهیم. تنها از آن حرف می زنیم که زنِ مهجور، از اجتماع دور نگه داشته شد. با این حال زنان هرگز از پا ننشسته اند و حضورشان را با تمام قوا فریاد زده اند. برای همین است که می خواهیم از زن حرف بزنیم و از زنانگی. چرا که ما در کلون گرچه بنگاهی اقتصادی برای ادامه حیات خودمان هستیم، اما رسالت اجتماعی مان را فراموش نمی کنیم: ایجاد فضای لازم برای حضور زنان در تمام عرصه ها و تزریق ادبیات شایسته آنها به جامعه.
تعریف ما از زن متفاوت است با آنچه جامعه قصد داشته به زنان تحمیل کند. ما تحقیرها را باور نداریم و زن را به عنوان انسانی کارآمد و با قابلیت هایی برابر با مردان می شناسیم. گرچه می دانیم یک خانه با تمام نیازهایش هنوز محیط امنی است که زنان آن را فراهم می کنند. زندگی روزمره برای زنانی که همسر و مادر هم هستند، یکسر فشارهای کاری و کمبود زمان است که آنها را به خود مشغول و مشغول تر می کند. بنابراین دست آن همسر یا مادر برای فعالیت در جامعه بسته است و تحمیل ها دست بر نمی دارند از روزهایش. ما جهان زنان کلون را محصور نکرده ایم، بلکه کوچک ترین زمان آنها را تبدیل به پلی برای حضور موثر در اجتماع دانسته ایم.
زنان موفق در عرصه های مختلف اجتماعی را در جهان به یاد بیاورید. آنها که از خاکی کوچه ای عاقبت پشت میزهای مدیریت نشسته و روی سکوهای موفقیت ایستاده اند، جان و جهانی را گذاشته اند و این نمایشگر لیاقت و قابلیت های زنان است. وقتی عرصه برای حضور فعال زنان در بند بندِ اجتماع فراهم شود، ما به رسالت حقیقی مان لباس توانستن پوشانده ایم. زنانی که بی هیچ بیش و کم خانمی کردن را به کودکانشان- که نسل آینده ما هستند- با باوری عمیق آموخته اند.